معصومه شِش الفبا را صاحب است:
م: متانت
ص: صبــــر
و: وقار
م: مهــــربانی
ه: همه ی یک دخـــتر
ولی....!!
الفبای معصومــــه همه اش در برابر یک کلمه زانو زده است...!!!...."خواهــــر"
کودکـــــــم...آرامش تو نزدیکــــــ استــــ....مبــادا از نُقـل و نباتـی که بر سرتــــ می پاشند خستـــه شـوی...
کاش چشمانتــــــ فردا را هم بتواند ببیند...
تا مغـز استخـوانم تیـر می کشـــــــد...!
..............................................................!!!!!!!!!!!!!!
.....وقتـی مـی بیـنم دلیل آن همـه حِقارتــــــ "تـــــُــــــــــــــــــــو" بــودی...!!!
....!!
.............. !!!!
آن شهر که جاویدان است.......غزستــــــــــ...
آن شهر که شهرش پر از آواز است......غزستــــــ...
آن شهر که در آن مرگ هم زنده است......غزستـــــــــ...
شهری که مردمش زیر آواز گلوله ها......
برداشتند دست هارا رو به خدا........!!!
هنوز در خیالم یاد مردمش هستــــــــ....
آن شهـــــــــــر کــــه جاویـــــــدان است...غـزستـــــــ...!!!!!
اینگونه مرا نظاره نکن خـــاتون من..........
ما هر دو دردی مشترکــــــــــــ داریم.........
تو آواره ی جیب خانواده ات،من آواره ی خواسته های دلم....!!!!!!!!!!!!!!!!
فاتحه ام را همه وقتی خواندند که خیانت تو سادگی ام را فریاد کشید....
فاتحه تو را چه کسی خواهد خواند،وقتی قاضی خداست؟؟!!!!!!!!!!!!!!.............. .
می دانی؟؟؟....!!!
این روزها سیر میخندم.........!!!....بی تظاهر....از ته دل...
..................................................
درست مثل وقتی که در آغوش دیگری از شادی حالت را نمی فهمیدی....!!!!!!
آوارگی را وقتی فهمیدم که کفش هایم نیز برایم سنگینی می کرد،انگار...
کفش هایم دیگر تحمل راه رفتن در خرابه های ذهنم را ندارند...
ذهنـــــم عجیبـــــ نا همــــــوار استــــــــ...
راهی باید یافت...
قفسی ساخته ام باز...!!!!
اما اینبار با خاطره هایی که من را یاد حماقت هایم می اندازد..!!!
و اما حماقت هایی که تو تا ابد مسؤل آن خواهی بود..!!!